Joan den maiatzaren 22an argitaratu zen. Langabezia-prestazioaren eta subsidioaren erreforma arautzeaz gain, beste aldaketa garrantzitsu batzuk ere jasotzen ditu, besteak beste, ET 84. artikuluaren idazketa berria, zeinak aldaketa nabarmenak egin baitzituen orain arte ezagutzen zen negoziazio kolektiboaren egituran.
LEko 84.1. artikuluaren aurreikuspenean, hitzarmenen arteko konkurrentziaren debeku orokorra jasotzen zen. Debeku horren arabera, hitzarmen kolektibo bati ezin zion beste batek eragin hitzarmenak indarrean dirauen bitartean (ultraaktibitate-aldian izan ezik), bi salbuespenekin:
Enpresa-hitzarmenaren aplikazio-lehentasuna, LEko 84.2 artikuluan aurreikusitako gai tasatu jakin batzuei dagokienez (32/2021 ELDren lan-erreformatik aurrera, soldatatik kanpo geratu zen).
Bigarrenik, autonomia-erkidegoetako sektore-hitzarmenak adostu zitezkeen, artikuluaren esparruko akordiorik izan ezean.
83.2 LE eta gai jakin batzuetan Estatuko Hitzarmenaren aurka joan gabe (probaldia, kontratazio-modalitateak, sailkapen profesionala, urteko gehieneko lanaldia…)
2/2024 ELDk bigarren salbuespen hori aldatzen du, estatuko eta autonomia-erkidegoetako hitzarmenen arteko ohiko harreman-irizpideak aldatuz, eta, zehazki, autonomia-erkidegoko sektore-hitzarmenaren aplikazio-lehentasuna aitortzen du estatukoarekiko, betiere legitimatutako enpresa-agenteen eta sindikatuen artean adosten bada eta Estatuko sektore-hitzarmena baino erregulazio onuragarriagoa ezartzen bada.
Lehentasun hori estatuko hitzarmenetara ere zabaltzen da, “autonomia-esparruko lanbide arteko akordioetan” hala aurreikusita badago; hau da, probintzia-hitzarmenaren bigarren aplikazio-lehentasun hori baldintzatuta geratzen da autonomia-erkidegoko interes profesionaleko akordio batek (ez estatuko lanbide arteko akordio batek, ez autonomia-erkidegoko hitzarmen batek, ez estatukoak) egoera hori ahalbidetzen badu, eta,betiere, horren erregulazioa langileentzat onuragarriagoa bada Estatuko sektoreko hitzarmen edo akordioetan ezarritakoa baino. Estatuko sektore-hitzarmenek horrela jokatuko dute.
Lehentasunezko bi kasu horietan, negoziagarriak ez diren gaiak izango dira “probaldia, kontratazio-modalitateak, lanbide-sailkapena, urteko gehieneko lanaldia, diziplina-araubidea, lanko arriskuak prebenitzeko gutxieneko arauak eta mugikortasun geografikoa”, eta zerrenda hori ezin izango da aldatu lanbidearteko akordioen bidez.
Araudi berri horrek aldaketak ekarriko ditu orain arte ezagutzen zen negoziazio-egituran, eta protagonismo handiagoa emango die autonomia- eta probintzia-eremuei. Gaur egun irekita dauden zenbait zalantza argituz joango da, hala nola probintziako hitzarmen sektorial batek estatuko lurzorua hobetzeko aukera, baina autonomia-erkidegokoak okerrera egingo du. Izan ere, arauaren helburua ez dirudien arren interpretazio hori ematen du hitzez hitz.